La principal novetat és que ja torno a disposar de connexió a la xarxa i per tant torneu a estar vigilats d'aprop.
Voldria dedicar aquesta setmana a una foto que he rebut al correu de Cultural per part de l'Anna...
Anna, si aquesta foto l'has fet tu, si has vist això amb els teus pròpis ulls...ja et pots morir tranquil·la...
Per la resta, començarem a gaudir de les aportacions d'un convidat especial de terres trempolines, la Mònica reincideix en els assassinats masculins, i també voldria destacar la cita a Borges que ens ha donat la Laura...
Si m'ho permeteu, parlant de Borges, faré un afegitó que vaig llegir a la sala de material del cole...
Si pudiera vivir nuevamente mi vida,
en la próxima cometería más errores.
No intentaría ser tan perfecto, me relajaría más.
Sería más tonto de lo que he sido,
de hecho tomaría muy pocas cosas con seriedad.
Sería menos higiénico,
correría más riesgos,
haría más viajes,
contemplaría más atardeceres,
subiría más montañas,
nadaría más ríos.
Iría a más lugares a donde nunca he ido,
comería más helados y menos habas,
tendría más problemas reales y menos imaginarios.
Yo fui de esas personas que vivió sensata y prolíficamente cada minuto de su vida;
claro que tuve momentos de alegría.
Pero si no lo saben,
de eso está hecha la vida,
solo de momentos;
no te pierdas ahora.
Yo era uno de esos
que nunca iban a ninguna parte
sin un termómetro,
una bolsa de agua caliente,
un paraguas y un paracaídas.
Si pudiera volver a vivir
comenzaría a andar descalzo
a principios de la primavera
y seguiría así hasta concluir el otoño.
Daría más vueltas en calecitas,
contemplaría más amaneceres
y jugaría con más niños,
si tuviera otra vez la vida por delante.
-Pero ya ven, tengo 85 años y me estoy muriendo-
Molt bona setmana a tothom...
en la próxima cometería más errores.
No intentaría ser tan perfecto, me relajaría más.
Sería más tonto de lo que he sido,
de hecho tomaría muy pocas cosas con seriedad.
Sería menos higiénico,
correría más riesgos,
haría más viajes,
contemplaría más atardeceres,
subiría más montañas,
nadaría más ríos.
Iría a más lugares a donde nunca he ido,
comería más helados y menos habas,
tendría más problemas reales y menos imaginarios.
Yo fui de esas personas que vivió sensata y prolíficamente cada minuto de su vida;
claro que tuve momentos de alegría.
Pero si no lo saben,
de eso está hecha la vida,
solo de momentos;
no te pierdas ahora.
Yo era uno de esos
que nunca iban a ninguna parte
sin un termómetro,
una bolsa de agua caliente,
un paraguas y un paracaídas.
Si pudiera volver a vivir
comenzaría a andar descalzo
a principios de la primavera
y seguiría así hasta concluir el otoño.
Daría más vueltas en calecitas,
contemplaría más amaneceres
y jugaría con más niños,
si tuviera otra vez la vida por delante.
-Pero ya ven, tengo 85 años y me estoy muriendo-
Molt bona setmana a tothom...
El Sastre
1 comentari:
Estimat Carles, doncs sí, aquesta imatge l'he fet jo mateixa i no només he presenciat aquest paissatge únic i meravellós, sinò que a més a més hi he caminat pel damunt.
És el glaciar Perito Moreno, a la Patagònia Argentina.
Ja puc morir feliç.
Publica un comentari a l'entrada